Onze etalage werkt, en mijn stukkie in de dorpskrant ook, aangezien de Nijswoarder Kouke al twee keer is besteld om uit te delen bij concerten in het kerkje.
Even terug naar de etalage. Een paar weken terug kreeg ik een mailtje via het contactformulier, op onze eigen website. ‘Of wij ook kant en klare kleding verkochten, speciaal voor festivals zoals middeleeuws Winschoten’. Op ons antwoord dat wij alleen ‘kleding op maat’ maken, met een uitnodiging om eens langs te komen voor een kennismaking, kregen wij een positief antwoord.
Zo duurde het dus niet lang voordat ze langskwamen. Nadat ik had laten zien wat ik al gemaakt had en wat het ongeveer zou gaan kosten, stelde Patrick een vraag hoe ze bij ons zijn gekomen.
Wat blijkt…, haar man rijd vaak door de straat en heeft dus al regelmatig de etalage gezien, bekeken en foto’s gemaakt. Nadat de etalage een aantal keren was veranderd en hij het thuis had besproken en de foto’s had laten zien, heeft zij de stoute schoenen aangetrokken en ons gemaild.
Dus zo zie je maar weer… mijn bedoeling van de etalage, en de website… werpt toch vruchten af. En dat vind ik alleen maar geweldig.
Wat ook geweldig is…, is dat ik van haar heb gehoord dat ik een jurk mag gaan maken voor haar.
Intussen heb ik besloten om tijdens het maakproces foto’s te gaan maken, gewoon omdat het leuk is om te zien hoe ik het doe. Camera op statief in de aanslag en knippen maar (gelukkig is de camera zo geavanceerd dat ik een app heb op mijn telefoon, en zelf kiekjes kan maken terwijl ik achter de locker of naaimachine zit).
Zoals velen al gezien hebben, staat de fotoreportage op onze Facebook en Instagram, wie deze niet heeft raad ik aan om naar onze website te gaan achteroptwoar.nl/fotoreportage-jurk-cersei
Naar aanleiding van deze fotoreportage kreeg ik van iemand anders de vraag ook gesteld. Wat dus mijn volgende project is geworden.
Stof besteld en ontvangen, maar… wij waren niet echt te spreken over de kwaliteit van de stof. Ja, voor een blouse is de stof perfect, maar niet voor een jurk, en dan al helemaal niet voor een middeleeuws festival…
Dus weer opzoek naar iets anders… hmm ongebleekt katoen… en dan de stof zelf verven, hmm… dat is een heel goed idee. Deze katoenen stof is namelijk iets zwaarder maar toch soepel genoeg. Eens kijken of dat gaat werken, stofverf is besteld, alle patroondelen zijn uitgeknipt wel met een paar centimeter extra mocht het gaan krimpen tijdens de was en kleurbad. Nu nog alle patroondelen locken met het kleur garen dat zo dicht mogelijke kleurt bij de straks geverfde stof.
Maar nu eerst verder met het project voor mezelf… ik ben namelijk een jumpsuit aan het maken. Ik ben benieuwd hoe dat nu draagt, want ik ken natuurlijk wel de tuinbroek en/of salopette van vroeger, … erg lastig om uit te doen als je hoooog nodig moest… heb ze daarom destijds afgezworen, tot nu toe dus….
En dan nog te bedenken dat ze heel vroeger zo’n ding genaamd ‘union suit’ (met zo’n vierkante flap op de kont) onder de gewone kleding aan hadden… en volgens western films er zelfs mee in bad gingen … jakkes …
Ha… ik heb me rot gezocht hoe het ook al weer heette… een hansop… ja, dat herinner ik mij van oude films-vertalingen. En nu zijn er genoeg onesies, rompers of kruippakjes te vinden in de winkel.
Maar even terug naar mijn project… ik wil er nog een shirtje of blouse ofzo voor er onderaan maar het model blouse/shirt wil nog niet echt verschijnen in mijn hoofd. Eerst het broekpak maar maken dan volgt de blouse vanzelf… hoop ik toch…
Tas is al af. Tja je moet ergens beginnen he? en dan is het moeilijkste vaak het beste. Zo’n broekpak sjees ik in een middag in elkaar (of zoiets dan he…). Het spijkerjackje voor er overheen is bijna af.
En dan is het op naar volgend project… kleuren van de ongebleekte katoenen stoffen voor de middeleeuwse jurk.
Voor nu zeg ik… Maak ze!
Groetjes Imke