Deze keer kan ik het wel eens over kleding gaan hebben. Wij maken onze kleding immers zelf. Ik doe dat al zo lang ik me kan herinneren, een van mijn langstlopende hobby’s. Patrick is aangestoken door mij toen we nog in Utrecht woonden. Hij vroeg me de draden (lees: haren) van mijn hoofd. Wilde weten wat ik aan het doen was. En voor ik het wist kon ik op mijn beurt wachten om achter de naaimachine te kruipen. Was hij een heel ‘King Arthur’ kostuum voor zichzelf aan het maken. Nee dat kon niet langer… Ik kan niet zonder mijn naaimachine. Dat we besloten er een extra naaimachine bij aan te schaffen. Waren we allebei aan het naaien…
Door onze verhuizingen naar Emmen en later naar Eenrum kwam kleding maken een beetje in het gedrang… (ruimtegebrek) maar ook dat weerhield ons er niet van om te hobbyen. Nu in ’t Waar hebben we het getroffen. Ik offerde zelfs mijn eerst ingenomen ruimte op voor de keuken, dat vond ik veel belangrijker. Eten moet je, dan wil ik ook een ruimte waar je fatsoenlijk kan zitten als er wordt gekookt. Dus de leefkeuken was een feit. Met al die lekkere gerechten op de koop toe.
Maar dan… Ik zat toen met mijn naaimachine in de oude winkelruimte op een kleine tafel (en op de tocht) me te behelpen, …ach ruimte zat toch… (in een mega groot huis… zit ik op 1 m2 …nah). Tot wij hadden besloten de M.F.R. te maken, de multifunctionele ruimte, van de inpandige schuur en oude badkamer tot één grote ruimte waar we van alles konden gaan uitvoeren.
Daar kon ik, heel handig, ook mijn naaimachine en locker kwijt… jaah… zelfs op een tafel van 200×80 cm. Met ruimte om te werken. En dan nog een grote tafel om mijn projecten te knippen. Dus… een eiland van 210x120cm. Ha!… Ik kan uit de voeten… En omdat dat eiland opvouwbaar is, hebben we ook een grote ruimte om logees te kunnen huisvesten (als het weer mag). Of iets anders…
En in de winkel hebben we schappen gemaakt, waar ik heel netjes al mijn lappen stof kan opruimen. Een beetje in de stijl van de oude winkel, want die oude stijl past wel bij ons.
Oude stijl, tja dat maak ik ook graag, zoals sommigen van jullie tijdens de Kiek! in 2018 hebben gezien.
Ik liep rond in mijn eigengemaakte jurk in de stijl van de jaren 1830-1860. En die jurk staat nu heel mooi uitgestald midden in de winkel.
En dat is ook waarom ik de etalage verander.
Ik wil graag mijn eigen gemaakte spulletjes laten zien, uit stallen. En dat kan heel mooi via dat grote raam wat eens al als etalage was gebruikt. En nu dus weer.
Zo ook afgelopen kerst, onze kerstboom was met een toepasselijke outfit ernaast te zien, alles in het rood. Met lampjes rond de overige ramen, om een beetje licht in de duistere dagen toe te voegen. De rode outfit bestond uit een lange wollen rok en een wollen, gevoerde jas met een muts. Je zou denken net een kerstvrouw, maar nee gewoon een rok met jas maar dan lekker warm.
Nu is de etalage paars en groen. De paarse jurk, eigenlijk een vintage-style top met rok, bustle en sleepje. Een paarse pillbox als hoofddeksel (ook zelfgemaakt).
De groene jurk is een kimono-style jurk. Met als hoofddeksel een pillbox met sluier. De jurk is een gewone jurk en de pillbox had ik gemaakt voor bij mijn trouwjurk, vandaar de sluier. De tas is ook zelfgemaakt.
Binnen, achter de etalage, staat een oude trapnaaimachine.
Wel een leuk detail vonden wij. Een “ouderwetse” zigzagmachine, kan alleen de zigzag in 2 breedtes naaien. Tegenwoordig kijkt men al niet meer vreemd op als je meer dan verschillende 200 steken op een naaimachine hebt.
Deze staat alleen voor de sier, maar als de stroom uitvalt en ik wil perse naaien dan kan ik op deze oude nog terecht, hij doet het nog steeds. Word er alleen snel moe van, want het is een trapnaaimachine, erg actief werken dus…
Met het ter perse gaan van deze krant is het al bijna Valentijn. Dan vind je allemaal hartjes in de etalage, is mijn plan. Kom gerust eens kijken.
Wil je ook kunnen werken met stof… kom gerust eens aan (langs). Misschien wil ik het je wel leren.
Kortom geniet van al het moois, zo ook wij genieten.
Groetjes
Imke