De vorige NieuwSwaar lag nog maar een half uur in de bus bij iedereen of er stond al iemand bij ons aan de deur 😊, woensdag 8 sept jl. Zo snel hadden wij het niet verwacht en waren dus compleet overrompeld. Sorry ‘buurvrouw’ misschien kwamen wij wat afstandelijk over, dat was uiteraard niet onze bedoeling, mocht je nog eens tijd over hebben, de thee is zo gemaakt. En nog bedankt voor het aanbieden van een toermalijn steentje. Aangezien ik die al heb (samen met vele anderen) wilde ik het niet aannemen. Sorry als ik daardoor ondankbaar overkwam. Daarbij komt nog dat ik het aannemen van een cadeau, van toch een soort van ‘vreemde’, niet zomaar doe. Vind ik niet eerlijk zeg maar, ik ken je nog niet goed om zomaar een cadeau aan te nemen.
Heeft ook allemaal te maken met energieën. Energieën die ik heel gemakkelijk overneem. Want alle (edel)stenen hebben energieën, mensen ook. Doordat ik een Sjamaan ben, maar ook Hsp’er, PTSS’er…, voel ik de energieën heel gemakkelijk en heel veel tegelijk. En reageer ik dus enigszins voorzichtig. Helemaal als ik me overrompeld voel, tja… daar doe je helaas niks anders aan dan het te doorleven.
En uhm… niet vergeten de covid, waardoor ik extra – extra waakzaam ben, en ik dus geen handen schud en ik toch nog de 1,5 meter afstand houd, en al helemaal niets aanneem wat onverpakt is, tja… het is nou eenmaal zo in de huidige wereld.
Over (edel)stenen kan ik niet veel zeggen, zoveel weet ik daar niet van, alleen de stenen die ik heb daar weet ik iets van. Maar er zijn genoeg andere mensen, die er wat vanaf weten – diegene die ze verkopen bijvoorbeeld.
De volgende dag (donderdag) was het weer “feest”, wij zeiden tegen elkaar, krijgen we nu al elke dag onverwachts bezoek?? Net na de bezorging van NieuwSwaar. Maar ja wij zijn de gekste niet en doen gewoon open, uhm… wij hadden de vliegen hor in de deur dus deze was al open, hihi. Stond daar een hele bekende voor de deur, de voormalige stadsdichter van Oldambt stond daar, nou ja… verbaasd als wij waren begonnen we het gesprek.
Zij had een vraag, maar wilde die eigenlijk niet staand aan de deur stellen en of ze dus even mocht binnenkomen? Nou ja vooruit dan maar, enigszins bekomen van de overrompeling van de vorige dag dat het er nog wel bij kon. Eigenlijk had ze een voorstel, zelfs 2. De eerste was een thee soort: 3-jaren thee, geen idee wat dat is, heb even vluchtig rondgekeken op het www maar nog niet echt gezocht.
De tweede was of wij cakes wilde gaan bakken voor het concert op 19 sept van Erin Go Bragh, zodat de bezoekers wat lekkers te nuttigen hebben tijdens de pauze. Uhm… was mijn reactie, en na aankijken van Patrick toch wel ff meer weten dan. Die cake die in de vorige NieuwSwaar stond, vroeg ik. Ja dat mocht. En voor hoeveel mensen, vroeg Patrick, voor zo’n 70 man. 70?? Zo dat zijn er veel, dat worden dan uhm… hoeveel cakes?
Geen idee hoeveel plakjes er uit een vorm komen, dus ik vorm gepakt en geteld. We kwamen uit op ongeveer 6 cakes. Patrick en ik keken elkaar aan, en ik zei ja dat wil ik wel doen, vind ik leuk. Wat we ervoor wilden vroeg ze. Nou ja eigenlijk de kosten van de producten, stroom, en een kleine bijdrage voor gedane arbeid.
Ze moest het nog wel gaan overleggen met de rest van de Culturele Commissie, want het is toch wel duurder dan een simpele ‘plofcake’ van de supermarkt. Ze had nog wel een vraag hoe ze dan de cakes moesten uitdelen (toch weer die covid regels he). Ik zei misschien op kartonnen schaaltjes, die ze bij snackbars ook gebruiken? Hmm die zijn er niet maar ze hadden wel genoeg schoteltjes. Gesprek werd afgerond, en zij ging verder fietsen en wij gingen lunchen en brainstormen.
Want ik zal ik niet zijn, als ik niet verder ga nadenken over het uitdeel probleem. Het maken is geen probleem, ik heb plastic handschoentjes en maskers genoeg, zodat het zeker weten veilig gemaakt kan worden. Maar hoe gaan we het veilig uitdelen, in plastic boterham zakjes… tja… nee dus. Ziet er niet echt professioneel uit. En wij willen toch netheid en professionaliteit uitstralen, als Achteroptwoar er op komt te staan. Onze hobby-toonkamer-winkel. Dus ik rondneuzen op het www. En warempel ik vond iets heel erg leuks. In vetvrij papier, maar niet zomaar papier nee… in zakjes. Hamburger – pizza slice zakjes om precies te zijn. Meteen opvang van kruimels, hoeven ze de kerk niet meteen te vegen, want daar zat ze ook over in. Aldus besteld – en meteen maar 1000 stuks, 1000?? tja ze waren er niet in een kleinere hoeveelheid. Zaterdag hadden we die al binnen. Grappig want dat was ook mijn verjaardag, dus leuk cadeau voor mij 😉.
Dinsdag kregen we dus een akkoord. En toen gingen we helemaal brainstormen, want we wilden zeker zijn dat de cake zou worden zoals ik het voor ogen heb hoe een cake zou moeten zijn. Want de proef-cake die ik had gemaakt op maandag was niet echt iets om tijdens een concert uit te gaan delen. De cake bleef laag en het was het net niet… voor onszelf prima als ontbijt maar niet voor een zaal vol vreemden.
Woensdag al brainstormend ben ik eerst maar de was gaan doen en de droger vullen en aanzetten. En de vaatwasser aangezet en het aanrecht spik en span gemaakt. En daarna maar nog een proef-cake maken. En aangezien ik toch moest wachten op de oven, immers de cake moet een uur staan bakken, heb ik een knoflooksaus gemaakt voor bij de shoarma die avond. Dit was het bosbessencake recept uit vorige NieuwSwaar, maar aangepast met aardbeien.
Nah… wat was ik teleurgesteld zeg. Die 2e proef-cake zakte helemaal in, bleef niets van over. Ik zoeken op internet wat ik daaraan zou kunnen veranderen zodat het wel goed zou gaan. Dus bosbessencake werd weer aangepast. Tja moet ik er ook maar geen te natte gepureerde aardbeien tussen doen. Cake was dus te nat, en ik had hem te snel uit de oven gehaald. Van te warm naar een erg koude keuken (voor de cake dan he). Resultaat … poef – plat geval. Maar niet getreurd hoor. Cake is gesneden de vriezer in gegaan, lekker genoeg als ontbijt.
De volgende dag maar weer een proef-cake maken, nu deze keer rekening houden met vocht en handigheidje van het internet. Na het bakken de cake 20 minuten laten afkoelen in de oven.
Nou zeg… dat was ‘m ook niet, was wel superlekker, maar zag er niet uit. Te harde korst en soort van korrelig maar toch ook weer niet. Tja olie moet er toch wel in, wordt ie smeuïger. Want dat miste naar mijn idee. En aangezien de vorm die ik heb 30 cm is, was de cake niet zo hoog. Weer een teleurstelling, dat kan ik toch niet serveren.
Dus hoeveelheid vermenigvuldigd met 1/3 van het totaal. En opgezocht hoeveel bakpoeder en baksoda er precies in moet, in grammen dan want theelepel zegt zo weinig he?
Dus het recept is helemaal opnieuw geschreven. De hele donderdag hebben we gebruikt om de cake te vervolmaken.
Dit vernieuwde recept had ook een nieuwe naam nodig. Na veel probeersels zijn we gekomen op de naam “Nijswoarder kouke”. Helemaal in de Groninger taal en een verwijzing naar ons dorpskrantje, waar wij de vormgeving van doen.
Wat hebben we gecreëerd? Een cake met een aantal eieren, een paar grammen kwark, zonnebloemolie, bloem, de suiker geminderd en honing toegevoegd. Bakpoeder en baksoda in grammen berekend. En in plaats van verse vruchten (uit diepvries is toch het verst) veranderd naar tutty frutty en rozijnen.
En de temperatuur van de oven aangepast naar 160˚C. De duur in de oven op 55 minuten. Afkoelen in oven die uitstaat voor 20 minuten. En dan uit de oven voor 20 minuten op aanrecht nog in vorm laten staan. Dan pas uit de vorm. Tja… het volledige recept hou ik voorlopig voor mezelf.
Wow! dat was ’m, die is mooi zeg. De juiste hoogte en de smaak… hmm… ja… met recht hmmmm… de 3e proefcake belandt dus op 1e plek.
Misschien als we wat kruiden toevoegen, hoe wordt ie dan… nou weer een proef-cake gemaakt met diverse kruiden erdoor dus dat was de 4e proefcake, overigens hebben we in deze cake de suiker pas verminderd en honing toegevoegd. Resultaat – was wel lekker maar niet helemaal zeker van de kruiden er mist iets… maar de suiker – honing variatie is prima.
Even tot morgenvroeg wachten en dan weer proeven, och wat vervelend – cake als ontbijt. Bedenk ik me net dat de jurk, de geborduurde Ierse dansjurk, die wil aandoen a.s. zondag, tijdens het bezorgen van de cake, nog op de pop in de winkel staat en nog even opgefrist moet worden. Dus weer een wasje aangezet.
Zaterdag is dus de geplande bak dag, na het ontbijt kunnen we nog even kijken of er iets moet worden aangepast. En dan zaterdagmiddag alles snijden en in de zakjes doen. Dichtvouwen en voorzien van stickertje. Welke ik overigens vrijdagmiddag pas gemaakt heb. Ha druk – druk – druk. En dit schrijven opstellen… en o ik vergeet nog iets. Ik heb vrijdagochtend nog een proef-cake, de 5e, gemaakt met de aanpassing van boter toevoegen… Ik weet nog niet of dat er wel in blijft… morgenvroeg weer even proeven.
Uiteindelijk was het tijd om aan het avondeten te gaan denken en uit te rusten voor de drukke ‘bakdag’ van morgen. 6 cakes bakken… gelukkig kunnen ze per 3 in de oven. Maar toch 6x alles mixen… arme armen…
—
Het voorgaande schreef ik dus op vrijdag de 17e, ik heb het weekend geen tijd gevonden (en geen puf) om verder te gaan schrijven dus dan doe ik dat nu maar… dinsdag de 21e, volle maan, Mabon en 1e herfstdag.
Zaterdag ochtend zittend aan het ontbijt bedacht ik me dat de cakes zonder de extra boter maar met kruiden moest gaan worden. Dan is het meer een koek (kouke) dan cake. Was Patrick het helemaal mee eens.
Alles voor 3 cakes voorbereiden. Patrick heeft de tutty frutty gesneden, zodat elk stukje net zo groot zou zijn als de rozijnen. Alle droge ingrediënten afgewogen en de natte apart samengevoegd. Toen was het tijd om de oven voor te verwarmen. Konden wij nog even een kop koffiedrinken en de vormen invetten. Om de natte en droge ingrediënten pas samen te gaan voegen als de oven op temperatuur was. Dat mixen duurt maar een minuutje, maar aangezien er baksoda en citroensap in zit moet je snel werken. Ik mixte het door elkaar en Patrick goot het over in de vorm. Hierdoor stond het hele clubje van 3 vormen maar hooguit 3 minuten buiten de oven te wachten. En hup… in de oven. Om 55 minuten later de oven uit te doen en wekker te zetten voor 20 minuten rust in de oven.
Ondertussen konden wij de 2e batch gaan voorbereiden. Weer dezelfde werkwijze. Toch ideaal zo hoor, een privé souschef hebbend… (die alles voorbereidt – de mise-en-place). Ghighi. Nee zonder gekheid, samen hebben we maar wel even 6 koeken staan voorbereiden. De oven heeft ze gebakken. En daarna hebben we ze gesneden en apart zitten verpakken. En dan meteen sluiten met een leuk stickertje. Met de naam van de koek en onze naam erop.
Zaterdagavond zaten we wel afgepeigerd op de bank tv te kijken. Helemaal op. Tja… druk-druk-druk gehad afgelopen week.
Tja… toen werd het zondag. En aangezien we belooft hadden de koeken te brengen, stonden wij weer druk te doen in huis. Want er moest nog gestreken worden en outfit uitgeprobeerd en geluncht. Nou van dat lunchen kwam niet veel, we konden geen hap door onze keel krijgen. Veel te nerveus voor de reacties…
Op tijd bij de kerk aangekomen, het was voor ons de eerste keer om de kerk van binnen te zien. Met de koeken in een grote bak met deksel, was het gemakkelijk ze te vervoeren, hebben we ze aan de Culturele Commissie laten zien. En vooral ruiken. Ik deed de deksel van bak af en je rook meteen de heerlijke kruiden. Volgens mij rook de hele kerk naar koek. Nou de eerste reactie waren al lovend.
Ghi… missie geslaagd.
Wij hebben genoten van de muziek en in de pauze van de koek, tja… toch er zelf ook van snoepen. Wij vonden het heerlijk om te zien hoe iedereen zat te smullen. Dank je wel voor jullie complimenten, en vragen. En nee het recept komt niet in de dorpskrant te staan. Wij willen de koek een beetje exclusief houden. Zoals onze kleding ook is. Een beetje speciaal – voor juist die speciale (feest, trouwerij, festival of verjaar-) dagen waar je er eigenlijk niet aan denkt om eens exclusieve kleding & accessoires te gaan dragen. Want kom! We willen er allemaal toch picobello uitzien op een feestje, nou waarom dan niet eens de registers extra opentrekken, en er kleurrijk en extra feestelijk uit te zien. Want – zoals Christina ook zo mooi schreef – De wereld kan namelijk wel wat kleur gebruiken!
Nu kunnen we de “Nijswoarder Kouke” ook aan ons repertoire toevoegen.
En zoals het op ons site staat – exclusieve kleding & accessoires – en dan nu ook een koek. Dat betekent niet alleen apart, zoals mijn geborduurde Ierse ‘dans’ jurk eruitzag, maar op maat gemaakt en alleen op bestelling. En dat geldt nu ook voor de koek, alleen op bestelling en ach ja ook op maat. Want je kunt eens niet genoeg hebben aan één koek, je wilt er meteen 3 of 6 of misschien wel 12.
Wil je zo’n koek bestellen dan kan dat, dan graag voor woensdag 12:00 uur langskomen en bestellen. Dan kunnen we op tijd de ingrediënten regelen en er hopelijk voor zorgen dat je de zaterdag erop de koek kan komen halen.
Deze korte periode geldt uiteraard niet voor kleding maken. Daar horen uiteraard veel meer afspraken en pasmomenten bij en tijd om het te maken, wat ook nog eens verschilt per kleding stuk, maar daarover een andere keer meer.
Kom gerust eens langs!
Groetjes
Imke