Na de oplevering van de badkamer en een weekje welverdiende (lichamelijke) rust was het tijd om het volgende project aan te pakken, de overloop. Het was een ruimte die in het begin niet echt bepaald bruikbaar was als leuke ruimte. Het oogde krap en de trap leek wel in een soort van claustrofobische liftschacht te zitten met zelfs onder aan de trap een deur, in onze beleving echt zo onzinnig…
In één avond werd het ontwerp gemaakt en de meest belangrijke eis was dat de trap ‘open’ moest en dat het een gezellige ruimte zou worden, waar je heerlijk kon terugtrekken met bijvoorbeeld een goed boek of met een sjamanendrum. Op tekening en in de 3D rondleiding zag het er al behoorlijk mooi en rustig uit. “Dat word het” was de conclusie.
Eerst werd de muur naar de badkamer afgewerkt. Er werden nog wat elektra leidingen en een leiding voor ethernet aangelegd. Er werd een koof om de ventilatieleiding gemaakt en achter het toilet werd een opening in de muur gehouden om bij de leidingen van het toilet en de douche te kunnen komen in geval van noodzaak.
Ook werd een nieuw kozijn met deur geplaatst om toegang te krijgen tot de ‘zolderruimte’. Daarna kwam er op de vloer, net als in de badkamer, een extra laag OSB voor versterking van de vloer (wederom ruim 1000 schroeven) pfff…
Uiteindelijk kwamen we aan bij het trapgat. Tijd om iets te doen aan de claustrofobische liftschacht, het moet ‘open’, en open ging het!.
Tijdens het demonteren van de ‘liftschacht’ kwamen we installatietechnische hoogstandjes tegen zoals lasdozen in de muur waar je nooit meer bij kon, snoeren als installatiedraad met tape in plaats van lasdoppen en er waren zelfs twee transformatoren voor de LED verlichting in de muren gebouwd. Ook ontdekten wij een centraaldoos in de vloer die overvol zat en in zijn geheel niet toegankelijk was. Dat is vragen om problemen in een elektrische installatie, afgezien van het feit dat sommige lasdoppen niet goed aangedraaid waren. “Dat kan gewoon echt niet… prutsers” galmde door het huis.
Ook de muur in de slaapkamer beneden werd gesloopt. Deze bestond uit planken, gips en triplex. En om in de toekomst meer licht te krijgen op de trap, werd een uitsparing gemaakt in de muur voor een raam. De ‘schacht’ werd nu meer een trapgat wat meer open was, weg claustrofobie.
Om op de verdieping verder veilig te kunnen lopen was het wel noodzaak dat er een hek om het trapgat geplaatst werd. Nu kun je natuurlijk heel makkelijk iets ‘kant-en-klaars’ kopen, maar het is nooit de maat die je moet hebben. Maar handige Patrick zou geen handige Patrick zijn als hij er zelf een ging maken. En zo werd zelf een traphek ‘op maat’ gemaakt van 44×69 blaken en 20 rondhout. Gaten in de balken, rondhout erin met bruislijm en kijk… een veilig hekwerk.
Nu konden we veilig langs de trap lopen zonder het gevaar van naar beneden te vallen, en we hadden eindelijk een open trap. De muur naar de toekomstige slaapkamer werd gelijkgetrokken met de muur langs de trap vanuit de slaapkamer beneden naar boven. Dat zorgde voor ongeveer een meter extra ruimte op de overloop. Zoveel mooier dan zo’n schacht, toch? Om dan nog maar te zwijgen over het ruimtelijk effect.
Na het plaatsen van de hekken was het tijd om de rest van de overloop af te gaan werken. Deurtje uit de oude trapkast van de slaapkamer beneden werd geplaatst als toegang tot de ruimte achter de wastafels in de badkamer. Altijd handig als je werkzaamheden moet verrichten aan de leidingen, en tevens prima te gebruiken als opslag voor bijvoorbeeld de kerstboom.
Het plafond werd verder afgewerkt met gipsplaten, alle kieren en naden werden geplamuurd en een aantal emmers latex kwamen voorbij om de muren te voorzien van een mooi laagje ’24 drops blue’. Wij hadden namelijk in de badkamer latex zelf op kleur gebracht met 24 druppels blauwe kleurstof op 10 liter latex, en hadden inmiddels besloten dat het hele huis die kleur op de muren zou krijgen. Eenheid en rust.
Goed… de overloop in de verf… tijd om de trap op te knappen. Een klus waar Patrick erg tegenop zag. Op de trap zat nog tapijt met verlijming én spijkertjes van ergens waarschijnlijk uit de jaren 50 of 60 van de vorige eeuw. Het was werkelijk een monnikenklus van twee weken om het tapijt en de lijmlaag te verwijderen en dan nog schuren, plamuren en in de grondverf zetten. Niet bepaald een klusje wat je met plezier doet.
Na twee weken buffelen op de trap wil je even iets anders doen natuurlijk. Tijd om de opening in de muur achter het toilet een upgrade te geven. Imke had daar een ingebouwde boekenkast bedacht, die er eenvoudig uit te halen is als er werkzaamheden verricht moeten worden aan de leidingen.
De ruimte werd opgemeten en met een paar plaatjes MDF en wat plankjes werd zelf een boekenkast in elkaar gezet. Sterk genoeg om de hele ‘Suske en Wiske verzameling’ in kwijt te kunnen en wat andere prullaria.
Na weer wat op krachten gekomen te zijn was het tijd om de muur in het trapgat aan winkelkant op te knappen. De originele bekleding was spaanplaat wat in behoorlijk slechte staat verkeerde (bleek achteraf). De oude bekleding was in een mum gesloopt en de nieuwe OSB bekleding zat er ook vrij snel op met slagpluggen de stenen muur in.
Het trapgat en de trap werden verder nog netjes afgewerkt, geplamuurd en geschilderd. Uiteindelijk viel het toch best mee waar tegenop gezien werd, en het resultaat was een trapgat met meer licht. Zie je tenminste waar je loopt, zelfs met de lamp uit.
Na al het slopen, bouwen en schilderen was dan eindelijk het moment aangebroken om de vloer te gaan leggen en in te gaan richten. Voor het hele huis hadden wij reeds 130m2 aan laminaat met licht eiken patroon ingeslagen uit één batch om kleurverschil te voorkomen.
Gezellig muziekje aan, samen de vloer leggen en de volgende dag trok Imke zich terug naar de overloop om het geheel in te gaan richten. Het werd helemaal zoals het voorgesteld was ten tijde van het plattegrond ontwerp. Nu wisten wij zeker… wij kunnen dit prima aan saampjes.
De overloop is echt een mooie ruimte geworden waar je heerlijk kunt terugtrekken met een goed boek, je lekker kan spelen op sjamanendrums en waar we zonder enig ruimteprobleem een slaapbank uit kunnen zetten voor eventuele logees.