<- Woonkamer | Voorgevel en voortuin ->
Al vanaf dag 1 wisten wij al precies wat met de entree moest gaan gebeuren, namelijk weer ‘herstellen’ naar een winkelruimte en atelier.
Om de renovatie zo logisch mogelijk te laten verlopen besloten wij dat de winkel als laatste opgeknapt zou worden. De voornaamste reden was dat alle nieuwe leidingen (elektra, ethernet, water en gas) via het plafond naar de meterkast aangelegd zouden worden. Een andere reden was dat alle sloopafval en bouwmaterialen via de winkel het huis verlieten en binnen kwamen.
In het begin leek het een vrij simpel klusje, muren afsmeren en vloer nivelleren. Echter… het ‘klusje’ werd gaandeweg de renovatie van de woning een bittere pil van 2½ jaar en 6 fases.
Fase 1: Sloop draagmuur woonkamer/winkel en voorbereiden nieuwe elektra
Aan het begin van de renovatie was besloten dat wij een volledig nieuwe installatie van elektra zouden aanleggen. Ook de bestaande groepenkast was aan vervanging toe, deze moest sowieso aangepast worden voor de installatie van de zonnepanelen en het (in de toekomst) koken op inductie. De oude groepenkast kreeg maar 1 fase binnen en was niet geschikt voor drie fasen. Gezien de ouderdom van de aardlekschakelaars waren deze ook aan vervanging toe.
Inmiddels waren wij net begonnen met het verbouwen van de overloop toen de installatieplanning van de zonnepanelen op de deurmat viel. De verbouwing werd tijdelijk gestaakt om de benodigde voorbereidingen te treffen voor de elektrische installatie in de meterkast.
De oude meterkast werd gesloopt en de spaanplaten, waarmee de muren bekleed waren, werden ook verwijderd. Toen kwam de eerste grote schrik… de pleisterlaag van kalkcement brokkelde van de draagmuur af en je kon zonder enige moeite de stenen van elkaar af tillen. De muur stond werkelijk op instorten, dus de hele muur moest het ontgelden. Hier hadden wij totaal niet op gerekend.
De vorige eigenaar had ooit het idee om de ruimte bij de woonkamer te betrekken. Daarvoor was er een ijzeren H-balk geplaatst boven de draagmuur tussen de woonkamer en de entree in. Tijdens het slopen van de muur ontdekten wij dat de H-balk bij de buitenmuur nergens op steunde, sterker nog… de H-balk werd door de verdiepingsvloer ‘gedragen’. Constructiefout of….?
De sloop van de muur bij de voordeur werd tijdelijk op pauze gezet om eerst, bij het reeds afgebroken gedeelte, een nieuwe draagconstructie te plaatsen. Waarna de nieuwe groepenkast geplaatst en gemonteerd kon worden. De tijd drong, want de afspraak met monteur voor het plaatsen van de nieuwe meters was reeds gemaakt, en hij kon elk moment voor de deur staan.
De H-balk werd in de nieuwe draagconstructie opgenomen, waarna het restant van de oude draagmuur bij de voordeur ‘veilig’ kon worden afgebroken. De nieuwe draagconstructie kon verder afgemaakt worden, en de muren in de woonkamer konden dicht met OSB en wij konden met een gerust hart verder gaan met de overloop.
Fase 2: Sloop draagmuur bij de trap
Tijdens de verbouwing van de slaapkamer viel op dat ook de andere draagmuur in de winkel niet meer was wat het had moeten zijn. Met veel tegenzin werd besloten dat ook deze muur gesloopt moest worden. Om er zeker van te zijn dat er niets zou gaan instorten werd er een tijdelijke draagconstructie geplaatst waarna wij veilig de muur konden slopen.
Net als de draagmuur van de woonkamer was dit kinderspel, waar geen pleisterlaag meer zat kon je de stenen zo van elkaar aftillen. De leem tussen de stenen was meer een losse zandlaag geworden en wij begonnen ons toch een beetje zorgen te maken.
Door het slopen van de oude muur kregen we een ‘open’ trap, dat gaf een behoorlijk ruimtelijk effect en dat sprak ons heel erg aan. Met het bouwen van de nieuwe dragende constructie, werd rekening gehouden met de wens om het zo open mogelijk te houden. Er werden dikke balken geplaatst die de functie van draagmuur overnamen.
Het vervangen van beide draagmuren was zelfs op de verdieping goed te merken, de vloeren bewogen en kraakten zoveel minder dan voorheen. Wij konden ons ervan overtuigen dat het veilig was om verder te gaan met de verbouwing van de slaapkamer.
Fase 3: Reparatie winkelvloer.
Na de oplevering van de slaapkamer stond de nieuwe keuken op de planning. Maar doordat wij steeds vaker struikelgevaar opmerkten, door losse vloertegels, werd besloten dat de winkelvloer voorrang moest krijgen, wat al snel een wijs besluit bleek te zijn.
Met een simpele klauwhamer kon je zonder veel moeite de tegels lostikken, en de stenen daaronder lagen grotendeels ook al los. Er waren zelfs gedeeltes die zweefden boven de zandlaag, er zat op sommige plaatsen zeker 6cm ruimte tussen de stenen en het zand. Dat de vloer niet ingezakt was, op het moment dat de draagmuren afgebroken werden, mag nog steeds een wonder heten.
Bij de meterkast werd gebruik gemaakt van de gelegenheid om een put te maken naar de kelderruimte. Zo werd meer ruimte gemaakt voor de (eventueel nieuwe) nutsvoorzieningen. Mocht er in de toekomst nieuwe voorzieningen aangelegd worden naar de woning en meterkast, dan kun je via de kelderruimte het makkelijk(er) aanleggen zonder te moeten slopen en breken.
Na het maken van de put in de meterkast kon het restant van de vloer afgebroken worden. Al snel hadden wij een grote zandbak in huis.
Wij hadden graag wat originele vloertegels willen hergebruiken bij de voordeur, jammer genoeg konden we niets redden. De zandbak werd genivelleerd en bouwrijp gemaakt voor de nieuwe vloer.
Op het zand kwam een rubberfolie van 3mm dik te liggen, tegen eventueel optrekkend vocht, waarna een nieuwe fundering ‘op staal’ gemaakt kon worden. Verder werd de vloer voorzien van steenwol isolatie en afgewerkt met 18mm OSB platen.
Eindelijk hadden wij een egale, vlakke en waterpas liggende vloer zonder enig gevaar op struikelen door losliggende vloertegels. Voorlopig waren wij wel weer even klaar in de winkel, en konden wij beginnen aan het bouwen van de nieuwe keuken.
Fase 4: Opbouw etalage, meterkast en inbouwkasten
Na de oplevering van de keuken kwam de wens voor een werkplek in de winkel. Imke had inmiddels een ontwerp klaar liggen voor een geweldige jurk, en daar had ze een ruime werkplek voor nodig.
Bij het raam kwam een extra diepe vensterbank voor etalagepoppen en links daarvan werd een inbouwkast gemaakt. Bij de deur werd een staande koof gemaakt waarin het gordijn van de voordeur geschoven kon worden (pocketgordijn).
De nieuwe meterkast werd gebouwd en in de draagmuur tussen de woonkamer en winkel werden inbouwkasten gemaakt. Zo werd optimaal gebruik gemaakt van de ruimte in de muur en hoefden er geen losse kasten geplaatst te worden. Tevens gaven de ingebouwde kasten een authentieke uitstraling, alsof het altijd zo geweest was.
De achtermuur in de winkel werd afgewerkt, geïsoleerd, en ook daar werd een inbouwkast gemaakt zoals daar eerder heeft gezeten. Tevens werd er een deur geplaatst naar de toekomstige pantry (later MFR en atelier).
Imke richtte haar werkplek in bij het raam en Patrick kon gaan beginnen aan de renovatie van het toilet.
Fase 5: vervangen voordeur en etalageraam.
Na de renovatie van het toilet was het hoog tijd om de voordeur en het raam te vervangen. Het hout was op veel plaatsen doorgerot en er zat nog enkelglas in, en iedere serieuze klusser zou vervangen als enige optie zien. Het was inmiddels hartje zomer met redelijk stabiel weer en heerlijke temperaturen. Mooie tijd om de klus te gaan klaren.
Bij verschillende bedrijven werden offertes aangevraagd. Het was wel even schrikken wat voor verschil er in de bedragen zat tussen de offertes, en dan ook nog eens vrij lange levertijden. Tussen hout en kunststof kwamen wij geen extreme verschillen tegen.
Dat zag Patrick echt niet zitten, “ik ben er van overtuigd dat ik dat zelf kan voor de helft van de prijs, en sneller” was zijn reactie na de zoveelste offerte. Na verschillende documentatie geraadpleegd te hebben, een aantal filmpjes op internet bekeken te hebben en zijn dienstmaat (die het dak gerepareerd had) om advies gevraagd te hebben is hij zelf aan de slag gegaan.
Na alle ingewonnen informatie goed bestudeerd te hebben, werd dan ook daadwerkelijk begonnen aan het zelf maken van de kozijnen voor de voordeur en het raam. Alles werd drie keer (of zelfs vaker) nagemeten om zeker te weten dat het klopte en al snel stonden dan twee nieuwe kozijnen in de grondverf, en de tweedelige voordeur stond reeds in Geldersch Blauw te schitteren.
Het slopen van de voordeur was werkelijk een ‘eitje’. Het kozijn zat vast met spijkers die zo goed als doorgeroest waren en het hout zelf had inmiddels de kwaliteit van vergaande kurk. Het glas in lood raampje boven de deur werd ‘gered’ en kreeg later een nieuwe plek in het raamkozijn van het nieuwe toilet.
Na de lunch zat het nieuwe kozijn al op zijn plek, helemaal volgens het boekje met de benodigde afdichtingen en montage. De nieuwe voordeur werd ingehangen en afgesteld waarna het tijd was om psychisch en mentaal voor te bereiden op de volgende dag.
De volgende dag was het raamkozijn aan de beurt. Eerst werd (uiteraard) het glaswerk eruit gehaald en het glas in lood veilig gesteld (dat later in de keukenmuur bij de trap geplaatst werd).
Het koste weinig moeite het kozijn uit de sponning te krijgen. Het zat vast met nog maar drie spijkers die zo goed als doorgeroest waren. Het had zeker weten geen jaar langer meer kunnen blijven zitten.
Nog voor de lunch zat het nieuwe kozijn op zijn plaats met schroeven die waarschijnlijk de komende 100 jaar niet zullen roesten, en ook hier werd net als bij de deur gebruik gemaakt van onder andere compri-band en hoogwaardige siliconenkit om alles af te dichten.
Wat een verschil, weer een zorg minder en weer een fase klaar. Tijd om de MFR / atelier te gaan opknappen.
Fase 6: Ontwerp en afbouwen winkel
Tijdens het opknappen van de MFR, kantoor en woonkamer was Imke regelmatig aan de tekentafel te vinden met het ontwerpen van de winkel. Veel werk was al gedaan en het was nu enkel nog de puntjes op de i zetten in het definitieve ontwerp.
Eerst zou in de winkel een werkplek komen voor het maken van kleding en accessoires. Deze ruimte kwam vrij nadat de werkplek verhuisd was naar de MFR. De werkplek werd veranderd naar een groot kledingrek waar mooie kledingstukken in gehangen konden worden.
Na ruim 2½ jaar verbouwen in huis kon dan ook de winkel afgewerkt worden. Er werden vanuit de meterkast nog een aantal ‘loze’ leidingen gelegd naar de zolderruimte voor toekomstige uitbreidingen in het elektranetwerk, en de meterkast kon van binnen verder netjes afgewerkt worden.
Daarna kon ‘eindelijk’ het plafond dichtgemaakt worden, en de inbouwkasten verder afgewerkt. Het einde kwam al rap in zicht, nog even de ‘laatste loodjes’…
De vrouw des huizes stond al aardig te trappelen en te popelen om de winkel te gaan inrichten, “even geduld nog”. Er moest natuurlijk nog het een en ander geplamuurd en geschilderd worden. De laminaatvloer lag er ook nog niet in en de kasten moesten nog voorzien worden van planken. “Bijna klaar”.
Na een paar dagen noeste arbeid met plamuurmessen en verfrollers kon Imke de winkel gaan inrichten. Het resultaat was verbluffend, wij werden er zelf (positief) emotioneel van. Niet alleen omdat het zo mooi was… het huis was eindelijk af! Twee jaar en 10 maanden hebben wij samen gebuffeld om het huis van binnen volledig op te knappen.
Het huis heeft eindelijk haar winkelruimte weer terug, en wij zijn er onwijs trots op. Het huis is van binnen klaar! Tijd voor een feestje en een welverdiende vakantie.
