De keuken is werkelijk een verhaal apart. Imke had een flinke kluif aan het ontwerpen van de keuken waarbij ze niet over één nacht ijs is gegaan. In de eerste instantie zou de oorspronkelijke keuken een ‘complete make over’ krijgen, maar wij konden het maar niet eens worden.
Meer dan 7 ontwerpen werden naar het definitief archief verwezen, een L-vorm, een U-vorm, een kombuiskeuken en nog verschillende variaties daarop. Voornamelijk door de afmetingen konden wij geen overeenkomst vinden hoe de keuken moest gaan worden.
Tot Imke op een onbewaakt ogenblik met een limuneus idee kwam de oude slaapkamer om te toveren tot een ‘woonkeuken’, en daarnaast de oude badkamer om te toveren tot een pantry. Een ontwerp was al tot in details uitgewerkt. Zij was namelijk geïnspireerd door een van de vele bouwprogramma’s waar wij ‘s avonds naar keken voor inspiratie, en natuurlijk ook een beetje het afkijken.
“En je atelier dan?” was het enige wat Patrick wist te zeggen, duidelijk overdonderd en verrast door het ontwerp en de motivatie waarom de slaapkamer omgetoverd moest gaan worden tot woonkeuken. Het atelier kreeg een nieuwe toekomstige locatie namelijk de entree, een ruime keuken was belangrijker dan een grote ‘naaikamer’. Daartegen kon Patrick geen verweer bedenken.
Na het eerste ontwerp van de ‘nieuwe’ woonkeuken zijn er nog diverse aanpassingen gedaan om te kijken wat er allemaal mogelijk was. Een kookeiland, een koffiehoek en nog wat andere ideeën, maar uiteindelijk kwamen wij toch iedere keer weer terug op het eerste ontwerp. Wij mogen graag samen kokkerellen en dan is ruimte toch echt wel heel belangrijk.
Imke maakte inmiddels gebruik van een online design programma van Ikea waarmee ze de keuken kon indelen. Net als SweetHome3D kon je daarmee een ruimte naar wens inrichten, maar dan met de meubels van Ikea zelf zodat je beter kon zien wat het resultaat zou worden. Tevens maakte dat programma een bestel- en prijslijst van benodigdheden, best wel handig.
Als eerste werd er bij de trap een nieuwe muur gemaakt. Wij wilden namelijk geen trap in de keuken en het idee was om de koelkast en vriezer in te bouwen in de nieuwe muur. De ruimte van de oude inbouwkast was daar een geweldige plek voor, het was een hoek waar je verder niet veel meer mee kon doen dan en paar hoge kasten plaatsen. Dat was niet nodig want er zou een pantry komen in de oude badkamer, en om de koelkast en de vriezer ook in de pantry te zetten zagen wij niet zitten, “dat is niet bepaald praktisch” was het terechte verweer.
Om een beetje idee te krijgen hoe het keukenontwerp zou gaan worden zijn wij een dag in de nieuwe keuken gaan zitten met een pot koffie en wat stiften. Muziekje aan, ontwerpen erbij, en tekenen maar op de muren.
Er werden nog wat toevoegingen bij getekend. Planken aan de muur (met daarop theepotten en andere snuisterijen), een TV aan de muur, boekenplanken voor de kookboeken en ook de waar alle wandcontactdozen moesten gaan komen.
Na ons op de muren uitgeleefd te hebben met ‘moderne rotstekingen’ was het tijd om de kamer bouwrijp te maken. De gipsplaat muren werden gesloopt en het plafond lag ook in een mum van tijd op de grond. Tijdens de sloop kwamen wij zeer slechte isolatie tegen en de elektrische installatie was echt te triest voor woorden. Drie generaties installatie door elkaar, kapotte buizen, verstopte lasdozen waar je nooit meer bij kon zonder iets te slopen en dan de draagbalken van de verdieping.
Toen het plafond klaar was werd ons meteen duidelijk waarom de vloer op de verdieping zo flexibel en beweeglijk was. De balken (30mmx70mm) waarop de vloer van de verdieping lag waren niet op de juiste manier geplaatst. De balken lagen namelijk op de brede kant in plaats van de smalle kant waardoor ze te veel konden doorbuigen. Dit zouden we gaan verbeteren zodra we met het nieuwe plafond aan de slag zouden gaan. Ontoereikende (materiaal) kennis van een vorige (ver)bouwer? wie zal het zeggen.
Om geen hoogteverschil, drempels en een koude betonnen vloer te hebben werd de vloer opgehoogd tot de zelfde hoogte als de woonkamer. Tevens werd de vloer voorzien van steenwol isolatie. Het hoogte verschil van 9cm met de woonkamer werd hiermee perfect opgelost en we hadden geen last meer van koude voeten.
De volgende stap was het versterken van de vloer van de verdieping. Hiervoor werden 44×69 balken met de smalle kant onder de bestaande balken geplaatst, opgekrikt en vastgezet met zware beugels. Het verschil was in de slaapkamer erboven direct merkbaar, de vloer was duidelijk steviger.
Uiteraard werd het plafond ook nog geïsoleerd, want je wilt zo min mogelijk warmte verliezen. Tevens waren de nieuwe draagbalken het basisframe voor een nieuw plafond.
Na het slopen van de muren van gipsplaten kwamen de buitenmuren bloot te liggen. Deze waren niet voorzien van enige isolatie dus werden nieuwe voorzetmuren opgetrokken met steenwol isolatie. Een woning met een “energielabel G”(een) is alles behalve interessant voor je spaarpot, dus een degelijke isolatie is onontbeerlijk om enigszins mee te kunnen doen aan het terugdringen van energieverbruik.
Aangezien wij onze woning nog steeds verwarmen met aardgas, en medio 2030 de gaskraan dicht zou gaan, is het verstandig om alvast voorbereidingen te treffen naar een andere manier van verwarmen. Dus om zo min mogelijk warmte te verliezen in de toekomst werden ook alle muren voorzien van isolatie.
Welke vorm van ‘nieuwe’ verwarming het gaat worden in de toekomst is nog niet definitief besloten. Gedacht wordt aan een warmtepomp, geothermie (aardwarmte), zonnecollectoren of infrarood panelen, en zo zijn meerdere mogelijkheden waaronder wellicht zelfs verwarmen met waterstof. Met de installatie van zowel elektra als ook de CV installatie en gas- en waterleidingen is daar direct rekening mee gehouden.
Na alle muren opgebouwd te hebben vroeg Imke of er voldoende ruimte was om de raamkozijnen te ‘verzinken’ zoals in de slaapkamer. Je zou dan vensterbanken krijgen die breed genoeg zijn om in te kunnen zitten met een goed boek, en waar de gordijnen niet meer op de muur maar in de muur zouden komen. Dit zou volgens haar tevens een ruimtelijker effect geven.
Na wat meet en rekenwerk kwam naar voren dat 1 keukenkastje van 80cm terug moest naar 60cm breed. “Geen enkel probleem, dat heb ik ervoor over”. Imke hoefde er niet lang over na te denken, dus een extra voorzetwand werd gebouwd. Extra voordeel was dat diverse leidingen in de ‘dubbele muur’ weggewerkt konden worden, en het was maar 12 cm inleveren.
De CV leidingen werden in de ‘dubbele muur’ weggewerkt en geïsoleerd (je wilt natuurlijk minimaal warmteverlies). Ook werd er een toegangsluik gemaakt om bij de koppelingen te kunnen komen. Niets vervelender dan wanneer een koppeling gaat lekken en je er niet snel bij kunt.
Na het aansluiten, vullen en ontluchten van de verwarming konden we direct al merken hoe slecht geïsoleerd de kamer voorheen was. We moesten zelfs de radiatorkraan een stuk dichtdraaien om niet ‘weg te bakken’ in de keuken. Voorheen was het niet warm te krijgen, hooguit de kou er af.
Het was inmiddels december, de kerstboom was opgetuigd en de keuken was reeds besteld. Deze zou op 14 januari geleverd gaan worden, dus Patrick kreeg een zeer strakke planning. Gelukkig was het zwaarste werk al klaar en hoefde enkel het plafond nog dichtgemaakt te worden met Hydro gipsplaten, alle gaten en kieren geplamuurd, geschilderd, de vinyl vloer gelegd en alle elektra afgemonteerd.
Als laatste werden de draagbalken geschilderd in kastanje bruin, de afzuigkap werd geplaatst, de verlichting afgemonteerd en de TV kreeg zijn plek aan de muur. Nog even de eettafel plaatsen en het dirigeerstokje werd overgedragen. Het was inmiddels 12 januari, netjes binnen de strakke planning.
Eindelijk was het dan 14 januari 08:00 uur, ‘toet toet’. De vrachtwagen met de nieuwe keukenmeubilair stond voor de deur. Na het lossen van de vrachtwagen werden de dozen op de plek gezet waarna Imke begon aan het opbouwen van de kasten. “Ik ga het wel in elkaar zetten en jij mag het (zware) tilwerk doen, Patrick!”.
Nightwish galmde door de speakers, Imke in de weer met bouwtekeningen en gereedschappen, een grijns van oor tot oor, af en toe een moppertje (denk maar aan Joep van ‘t Hek met zijn Ikea stapelbed) en Patrick zorgde ervoor dat alles uitgepakt werd en de verpakkingen opgeruimd.
Na drie dagen was alles in elkaar gezet, stond alles netjes genivelleerd op de plaats en was het beuken werkblad geplaatst en in de lak gezet. De oven, magnetron en vaatwasser werden ingebouwd en aangesloten en kreeg de rvs wasbak zijn plaats en aansluitingen.
Patrick kwam bij het plaatsen van de inductiekookplaat op het idee om deze te verzinken in het werkblad. Standaard word een kookplaat gewoon op het blad geplaatst, maar dat vond hij ‘geen porum’. Dus de bovenfrees werd uit zijn kist gehaald, en het resultaat was een ‘verzonken’ kookplaat. Veel mooier toch? De naden werden afgewerkt met hitte bestendige kit.
Als laatste werd een achterwand geplaatst van laminaat met groot tegelmotief en werden nog wat ‘zwevende’ wandplanken voor potjes, blikjes en andere spul opgehangen. Er was bewust gekozen om geen bovenkastjes te plaatsen maar een paar planken, dit om een meer ‘open en landelijk’ idee te krijgen in plaats van allemaal deurtjes.
Met een laserwaterpas werd alles uitgemeten. Handig zo’n apparaat, je hebt gelijk een waterpas die net zo breed kan zijn als de muur, en je kan je zelf ervan overtuigen dat alles even hoog opgehangen wordt.
De keuken bestaat voornamelijk uit lades, zo kun je optimaal gebruik maken van de ruimte in de kasten en hoef je niet meer te ‘graven’ of op je knieën achter in de kasten te ‘duiken’ om iets te vinden. Verder kom je maar drie deurtjes tegen, de kast boven de oven en magnetron, de vaatwasser en de hoekkast waar de pannen in staan.
Het inrichten van de keuken had Imke ook al helemaal uitgedacht, en haar theeservies kreeg een prominente plek op de planken. Voor de lades was ook al een hele logische indeling samengesteld. Een kalender aan de muur, een whitebord voor boodschappen en taken aan de muur en uiteindelijk konden de koelkast en vriezer op hun plaatst gezet te worden en de kookboeken kregen daarboven hun plekje.
Na een week opbouwen en inrichten van de keuken stonden de eerste broden al te bakken in de oven, was de eerste zelfgebakken taart al half opgepeuzeld en zaten we ‘s morgens heerlijk in de woonkeuken te genieten van ons ontbijt en een kop koffie.
Beiden waren we helemaal gelukkig met de keuze de keuken te verplaatsen, er was in onze beleving geen betere optie. Een woonkeuken waar wij bezoek kunnen ontvangen, uitgebreid onze kook- en bakkunsten kunnen uitvoeren en… een vrouw die met een grijns van oor tot oor in de vensterbank zit te genieten van een voorjaarszonnetje. “Happy wife, happy life” zeggen ze toch?.